22.2.10

πεθαινω, εσυ




καθε φορα που ζεσταινομαι σκεφτομαι οτι πεθαινω


απλα το σκεφτομαι





σκεφτομαι εναν θανατο με αρχη και τελος


οπως η ζωη. αλλα λιγοτερο ανουσιο


και με περισσοτερο εσενα


δηλαδη καπως ετσι:


πεθαινω, εσυ, εσυ, εσυ, εσυ, εσυ.





εσυ που εβαζες στον καφε "οση ζαχαρη κολλησει σε ενα βρεγμενο κουταλακι"





μεχρι κι ο πυρετος μου το θυμαται


μεχρι κι ο πυρετος μου ντρεπεται γι'αυτο







Δεν υπάρχουν σχόλια: