26.5.10

δυο υπεροχες τρυπες

θελω καπου να κολλησω τη φραση:
μ υ ρ μ η γ κ ο φ ω λ ι α   α π ο   τ ρ α γ ο υ δ ι α










δεν παιζει το τραγουδι πια
χτες απλως δεν μπορουσα 
να το δυναμωσω αρκετα
σημερα δεν παιζει καθολου








θυμαμαι τις κασσετες οταν χαλουσαν. μασουσε το μηχανημα την ταινια και γινοταν της καριολας. καμια φορα με ενα στυλο ή με το μικρο δαχτυλακι σωζοταν η κατασταση. αυτα τα δυο μικρα γραναζια, σαν δυο ματια με δοντια. δυο υπεροχες τρυπες. αλλες φορες εχαφτε το κασσετοφωνο την γυαλιστερη σερπαντινα και την ξερνουσε μετα σαν ενα ματσο κατσαρα σοκολατι μαλλια. κι ηταν παντα τεραστια η εκπληξη. δεν περιμενες οτι μια μερα θα σου "τέλειωνε" το κομματι, η πλευρα Α, η κασσετα.


με τα σιντι μας τα ζαλισαν απο την αρχη: προσεχε μην γρατζουνιστει, βαζε το στο κουτι, καθαριζε την κεφαλη του σιντι πλεηερ, τον φακο καιλοιπα καιλοιπα. οποτε οταν μια μερα δεν επαιζε το τραγουδι, ή κολλουσε ή ξαναρχιζε ή σου ελεγε η οθονη "σορρυ αλλα ή δεν εχεις βαλει κατι στο συρταρακι ή πετα το το ρημαδι", δεν σκοτιζοσουν και πολυ. εκλαιγες μερικα φραγκα παραπανω, αλλα δεν υπηρχε συναισθηματικο δεσιμο. επαιρνες το κωλοσιντι και το εκανες σουβερ, ταπετσαρια, σκιαχτρο για τα περιστερια.


τωρα εχεις μια μυρμηγκοφωλια απο τραγουδια.







Δεν υπάρχουν σχόλια: