Ο γραπτος λογος των αγνωστων

Η γευση
των κορδονιων των παπουτσιων των αγοριων
που δεν αγαπηθηκαν


ο γραπτος λογος των αγνωστων




κρυος θορυβος
ειναι η σειρα μου




με ξαπλωνουν ανασκελα
και διεισδυση/ενεση


τα χερια του χτυπου
βαρανε μια πορτα


ακουγομαι;
ακουγομαι;


σκονη του πευκου πεφτει σαν χιονι


γιατι περπαταγα


πηγαινα μια βολτα


ερχομουν να σε βρω




το χερι μου γινοταν μια λευκη κουραδα 
κι επεφτε στο πεζοδρομιο 


και εκει γινοταν χερι ξανα


και σε συγχωραγε


συνεχεια σε συγχωραγε χωρις δυση


-


Τοσες χιλιαδες χρονια,
μονο ενα κυμα εφτασε το μουσουδι σου


Τοσες χιλιαδες ανθρωποι,
κανεις