οι ευεργετικες ιδιοτητες του σαπουνιου που μυριζει σαν γρασιδι

Εχω ενα σαπουνι φυτικο που μυριζει σαν γρασιδι.


Μυριζει ακριβως οπως μυριζει το γρασιδι κι εχει πολλες ευεργετικες ιδιοτητες 
που δεν με απασχολησαν ποτε, γιατι δεν το χρησιμοποιω και πολυ.
Μονο το πιανω και το μυριζω καμια φορα, οταν χεζω


Αλλα οταν μυριζω αληθινο γρασιδι δεν μυριζει σαν το σαπουνι μου.


Οταν κυλιεμαι σε αυτο και με τρυπανε λιγο στη μεση τα ξυλαρακια
και πεταγονται ζουζουνια στον αερα και θελω να το χτενισω 
σαν να 'ταν μαλλια ή θελω να το πιασω και να το τιναξω σαν να ηταν χαλι.


Κι οταν τρωω κατα λαθος λιγακι απ αυτο και στην αρχη ειναι νοστιμο αλλα μετα 
πικριζει κι αναρωτιεμαι πώς το τρωνε οι γατες και μετα σκεφτομαι οτι κι αυτες ξερνανε μετα. 


Κι οταν δεν ειναι τοσο μαλακο κι αφρατο οσο φαινεται οταν το κοιτας απο μακρια 
αλλα και οταν ΕΙΝΑΙ τοσο μαλακο κι αφρατο σαν υπνος στο δωματιο του ξενοδοχειου
την πρωτη νυχτα των διακοπων ή σαν κλασιμο απο μπαφο ή σαν χασιμο μετα απο πηδημα.


Κι οταν πρασινιζει το παντελονι μου στα γονατα και θυμαμαι ποσο δυσκολα 
εβγαινε ο λεκες οταν ημουν μικρος ενω τωρα μπορω να κανω σκατα τα ρουχα μου 
και με γρασιδι και με αιμα απο το παιχνιδι, που το αιμα απο το παιχνιδι βγαινει 
πιο δυσκολα απο τα ρουχα γιατι θελει πολυ να μεινει κι ισως καλο θα ηταν 
να μην τα πλενουμε καλα τα ρουχα που λερωθηκαν με αιμα στο παιχνιδι 
για να θυμομαστε οτι παιξαμε


Και τελοσπαντων ολα αυτα δεν μου θυμιζουν καθολου το σαπουνακι
που εχω στην πλαστικη σαπουνοθηκη στην μπανιερα μου.