Εχω ενα σφουγγαρι μες στο στομα
Ρουφά τα σαλια, το αιμα
και κρατά την φωνη μου ζεστη
Το παρτυ τελειωνει κι ειμαστε ακομη στο δρομο
Θα παμε ομως
κι ας βρουμε την πορτα κλειστη
Γιατι μ'αρεσει που περπαταω πισω σου
Τα χερια σου ειναι μακρουλά
Μπορω να τυλιξω με αυτα την Σαλονικη
που τωρα μας εχει μεσα της
σαν κοκκαλακι ψαριου κατω απο την αμυγδαλη
Κι ας μην εισαι εδω
Κι ας εχω φυγει κι εγω απο την Κυριακη,
περπαταω πισω σου
1300 χιλιομετρα
στρογγυλα σαν δηλητηριωδης γατα
που, τρεις μηνες τωρα, εχει μολις ξυπνησει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου