20.12.11

blogovision #1 (ludopatini)


1. Dirty Beaches - Badlands


Την πρώτη φορά που άκουσα το Lord knows best είπα «δεν ξέρω ποιός είσαι, Alex Hungtai, αλλά είμαι το παντοτινό τσουλάκι σου». Δε χωρούσε το μυαλό μου, πώς μπορούσε ένας ήχος να είναι ταυτόχρονα τόσο δυνατός και τόσο εύθραστος, τόσο βρώμικος όσο και παλιομοδίτικα ρομαντικός, τόσο σκοτεινός, όσο και μελωδικός. Τόσο ξεχωριστός. Πρέπει να άκουσα το δίσκο πάνω από 8 φορές την ίδια ημέρα. Ολον. Σερί. Και τα κομμάτια που τώρα δεν αντέχω να ακούω όταν πέφτουν στο shuffle. Ο Hungtai δεν κάνει τραγούδια για το shuffle. Να παίζουν σα χαλί την ώρα που μαγειρεύεις ή κάνεις το μπάνιο -χωρίς να υποτιμώ αυτά τα τραγούδια, όλοι οι άλλοι δίσκοι στη λίστα μου ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ο Hungtai έχει κάνει ένα δίσκο για να ακούγεται στα ακουστικά ή στο αμάξι χωρίς διακοπή, για να βυθίζεσαι μέσα του, να γίνεσαι ήρωας της ταινίας για την οποία γράφτηκε σαν σάουντρακ, σε ένα παράλληλο σύμπαν που είναι πάντα νύχτα και η ζωή κυλάει τόσο αλλόκοτα όσο στο Twin Peaks. Σε όσους δεν άρεσε αυτός ο δίσκος είναι γιατί τον άκουσαν παραμένοντας σε αυτό το σύμπαν. Κι ομολογώ πως, σε αυτό το σύμπαν, το Badlands μπορεί να γίνει έως και ενοχλητικό. Κανείς δε θέλει αυτό το σαματά στο κεφάλι του την ώρα που φτιάχνει νύχια.  


Το Badlands για μένα ήταν όπως ένας κεραυνοβόλος έρωτας. Ξαναδιαβάστε την περιγραφή μου μέχρι τώρα και στη θέση του βάλτε ένα αγόρι. Ακαταμάχητη χημεία από την πρώτη στιγμή που κάνει τα ελαττώματα του αντικειμένου του πόθου να μοιάζουν έως και αφροδιασιακά. Μια ολέθρια σχέση που δεν έχει λογική, δεν την ενδιαφέρουν οι κανόνες, δεν είναι από αυτές τις ήπιες, αγαπησιάρικες -που επίσης διόλου δεν υποτιμώ- που κάνετε επισκέψεις σε σπίτια και πάτε σινεμά με φιλικά ζευγάρια. Καίει τον εαυτό της μέσα στην υπερβολή του ριπίτ, ενοχλεί τους γύρω, τελειώνει γρήγορα και επεισοδιακά και δεν ξαναβλέπεστε ποτέ. Δε θα μου κάνει εντύπωση αν όταν σύντομα χορτάσω αυτό το δίσκο, δε θα τον ξανακούσω για πολύ καιρό. Δε θα πειράζει όμως. Οπως δεν πειράζει και για το Submarine που εξοβελίστηκε από τις λίστες. Το νούμερο 1 μου ανήκει δικαιωματικά στον Ταιβανέζο: για μένα το 2011 θα είναι πάντα η χρονιά που ερωτεύτηκα τους Dirty Beaches







2. Hanni El Khatib - Will the guns come out
3. Joan As Police Woman - The Deep Field
4. Radiohead - The King Of Limbs
5. Arctic Monkeys - Suck It And See
6. EMA - Past Life Martyred Saints
7. Young Galaxy - Spaceshifting
8. Girls - Father, Son, Holy Ghost
9. Metronomy - The English Riviera
10. The Decemberists - The King Is Dead
11. Keren Ann - 101
12. Lykke Li - Wounded Rhymes
13. Forest Fire - Staring At The X
14. Clap Your Hands Say Yeah - Hysterical
15. Crystal Stilts - In Love With Oblivion
16. The Cults - The Cults
17. Destroyer - Kaputt
18. Acrylics - Lives And Treasures
19. Dum Dum Girls - Only In Dreams
20. Adele - 21





1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Θα μου λείψετε. Πολύ. (μηδέν)