τα γυρω κτιρια

Τα μετωπα των μικρων αγοριων
κι οι κοιλιες των μεγαλων
αντανακλουν το φως
που μπηκε καποτε μαζι μου


Ειμαι ενα χρονο εδω


Κανω απλες μαθηματικες πραξεις
με το σωμα
και προσπαθω να μεινω καυλωμενος
ενω ανανεωνω ενα ονειρο


Τα βραδια ακουγεται ο δρομος
μονοτονα
μεχρι τις εξι το πρωι
που καθαριζει η φωνη μου
και μαστουρωνω απ'την συγκινηση


Θυμωμενοι αριθμοι
σαν μεθυσμενα ζωα
Καταβροχθιζουν
τον πληθυντικο
των γυρω κτιριων


Και καπως ετσι, παραξενα
αλλα καθολου ξαφνικα
ξημερωνει καλοκαιρι