8.4.12

τα ονοματα μας κι αλλες λεξεις









Τεθλασμενα τοξα
στον οριζοντα


Μαλλον μεθυσε η Ανοιξη
ή μπορει και να τελειωσε
πανω στη θαλασσα 
που μοιαζει απο τωρα
με νηπιαγωγειο
κακων ρηματων
απ' οπου κι αν τη δεις



Κρυβομαι 
στη χουφτα ενος βουνου
σαν φωτια













2 σχόλια:

κόκκινο κρασί στα μάτια μου είπε...

στο τέλος μένουν μόνο τα αντανακλαστικά και τα μεγάλα όνειρα καταντάνε να μην μπορούν ούτε μια Κυριακή να σηκώσουν στους ώμους τους
και τότε αρχίζουν οι μεγάλες αλήθειες ή τα μεγάλα ψέματα που τάχα καμωνόσουν ότι δεν τα φοβόσουν

Ανώνυμος είπε...

ίσως μείνεις στην ιστορία εξαιτίας των ποιημάτων σου... για τα εικαστικά δε ξέρω διότι δεν ασχολούμαι...πάντως σε αποδέχομαι.άξιος..frank jtr