ένας ηττημένος σου, δικός σου, σαν απόκτημα, σαν λάφυρο, σαν απόδειξη πως έπαιξες μ' ευάλωτα κορμιά
είπε...
το πέτρινο σαρκίο σου αλαζονικό κυνικό και νάρκισσο θαυμάζει την πτώση του μια πτώση δίχως ρίσκο όπως η πτώση κάθε αυτάρεσκης σκληρότητας
τώρα, βέβαιος για το κακό που σπέρνεις μ' ένα παραπονεμένο βλέμμα ως έκ-πτωτος καρπός θα περιμένεις τη βροχή να σου δώσει άλλη μια ευκαιρία
μα, η βροχή δεν θα σε μαλακώσει θα σε κάνει σκόνη αργά αργά μακριά από τα μάτια των ανθρώπων που τόσο αγάπησες χαρίζοντάς σου την ίδια σκληρότητα, που με λύσσα λαχτάρισες, σε κάθε διαλυμμένο σου κόκκο
εύγε πάντα θα συντρίπτεις το μαλακό και το εύθραυστο είτε στην αποσύνθεση είτε στην ανασύνθεση μέχρι την τελική ακινησία
με τον ίδιο τρόπο που σύντριψες και μένα και ξεχύνονται απ' τις ρωγμές ηττημένοι στίχοι για το ψέμα που γίνεσαι και θριαμβεύει
1 σχόλιο:
το πέτρινο σαρκίο σου
αλαζονικό
κυνικό
και νάρκισσο
θαυμάζει την πτώση του
μια πτώση δίχως ρίσκο
όπως η πτώση κάθε αυτάρεσκης σκληρότητας
τώρα, βέβαιος για το κακό που σπέρνεις
μ' ένα παραπονεμένο βλέμμα ως έκ-πτωτος καρπός
θα περιμένεις τη βροχή
να σου δώσει άλλη μια ευκαιρία
μα,
η βροχή δεν θα σε μαλακώσει
θα σε κάνει σκόνη
αργά αργά
μακριά από τα μάτια των ανθρώπων
που τόσο αγάπησες
χαρίζοντάς σου
την ίδια σκληρότητα, που με λύσσα λαχτάρισες,
σε κάθε διαλυμμένο σου κόκκο
εύγε
πάντα θα συντρίπτεις
το μαλακό και το εύθραυστο
είτε στην αποσύνθεση
είτε στην ανασύνθεση
μέχρι την τελική ακινησία
με τον ίδιο τρόπο
που σύντριψες και μένα
και ξεχύνονται απ' τις ρωγμές ηττημένοι στίχοι
για το ψέμα που γίνεσαι
και θριαμβεύει
Δημοσίευση σχολίου