8.12.12

blogovision #13 (by ludopatini)



Νο 13 Rufus Wainwright - Out of the Game 

And not a single fuck was given that day

Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να κάνεις τα πράγματα να μοιάζουν απλά. Κυρίως στο ποδόσφαιρο και στην τέχνη, στη συγκεκριμένη περίπτωση στη μουσική. Μετά τις εκκεντρικότητες, τις όπερες, το διπλό cd αφιέρωμα στην Τζούντι Γκάρλαντ, ένα πρώιμο box set με τα άπαντα της καριέρας του, αλλά κι εκείνους τους σκοτεινούς ύμνους στη νεκρή μητέρα του που μας έβαλε να ακούμε σιωπηλοί, σχεδόν ακίνητοι στο λάιβ του στο Λυκαβηττό το καλοκαίρι του 2010, όπου έφαγα περισσότερα σποράκια από ότι στο Καναπίτσα-Λαύρα Αργυρούπολης κι έπαθα ψύξη σε όλα τα μέρη του σώματος που μπορεί κανείς να πάθει ψύξη, ο Ρούφους, ο καλλιτέχνης που έως τώρα σκεφτόταν ίσως παραπάνω από όσο χρειαζόταν, αποφάσισε να κάνει απλή, απενεχοποιημένη ποπ, άλλοτε κεφάτη που σε ξεσηκώνει κι άλλοτε λυπημένη που σου ραγίζει γλυκά την καρδιά. Οπως και να 'χει σε κάθε σημείο του το Out of the Game είναι απολαυστικό ειδικά σε αυτά που μου θυμίζει τον, κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερο εν ζωή ποπ σταρ, τον Τζορτζ Μάικλ -είναι το Respectable Dive το Kissing a fool των 2010s; Discuss. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μαζί με τη @some_chrs, θα περιμένω πάντα τη στιγμή που οι δυο τους θα εμφανίζονται ζωντανά στο Gay Pride της Αθήνας κι εμείς θα σφουγγίζουμε τα δάκρυα με μαντήλια-ουράνια τόξα. 
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά για να ακούσω αυτό το δίσκο 300 φορές, το ομότιτλο σινγκλ είναι ένας κεφάτος ύμνος της παλιάς φρουράς που χλευάζει τη νέα χίπστερ γενιά και μπορούμε επιτέλους κι εμείς οι 30φεύγα να ταυτιστούμε.  «Look at you, sucker, does your mum know what you're doing? Come over here, let me smell you for one last time, before you go out there and ruin all of the world once mine».
Δεν είναι κακός ο Ρούφους. Απλώς νοσταλγεί, όπως όλοι μας μετά τα 30κάτι, εκείνες τις and-not-a-single-fuck-was-given-that-day μέρες που οι νεότεροι απολαμβάνουν αχόρταγα, την ώρα που ξέρει πολύ καλά ότι αυτός δε θα τις ξαναέχει, αλλά και τι συνήθως τις ακολουθεί. Εν ολίγοις, εχει βρει έναν υπέροχα μελωδικό τρόπο να λέει αυτό που πάντα μας εκνεύριζε: «όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις».  








#14 Pan Pan - That pink dot up in the sky
#15 Lambchop - Mr M
#16 Menomena - Moms
#17 Perfume Genius - Put your Back N2 lt
#18 Porcelain Raft - Strange Weekend
#19 Chromatics - Kill for love
#20 Heartless Bastards - Arrow



Δεν υπάρχουν σχόλια: