ιανουαριος

οταν βαζω στο στομα μια πετρα,
η πετρα πρωτα διασχιζει την πολη
και αργοτερα τον λαιμο μου -
ενω δεν κρυβω πια την πολη στο λαιμο μου.
Ουτε εναν δρομο, ουτε ενα σπιτι.

Και το νερο των ματιων μου 
ερχεται απο την μικρη προβλητα,
ενω δεν κρυβω πια στα ματια μου
ουτε μία βαρκα.

Ποτέ ενας ανθρωπος
δεν γυρισε σπιτι του τοσο βρεγμενος,
μια καλοκαιρινη μερα

Ποτέ ενας ανθρωπος
δεν γυρισε σπιτι του τοσο λιγο