14.9.10

το αδιορθωτο ντραφτ





μια μερα πηγαμε μεχρι το κεντρο με τα ποδια. δεν ειδαμε ουτε ενα δεντρο στη διαδρομη. οι δρομοι ηταν στεγνοι και δεν μυριζαν τιποτα.

ενα ροζουλι υμενιο σκεπαζε τις ταρατσες σαν επιδερμιδα.

τα μπαλκονια ηταν στραβα και τριχωτα και λιγο αστεια. σε ρωτησα κατι και γελασες και δεν μου απαντησες. σε ρωτησα κατι. οι δρομοι ηταν στεγνοι και δεν μυριζαν τιποτα.



________________________________






πεφτουμε σαν τα κερματα και τα κερματα οταν πεφτουν τσουλανε δεκα χρονια κι αλλα δεκα στριφογυρνανε κατω απο το καλοριφερ





__________________




η σταφυλή μου ειναι η ουρα μου, αυτην κουνω οταν χαιρομαι




αυτην οταν θυμωνω




ενω του σκυλου η ουρα ειναι το λουρι του







__________________________


αγαπιομαστε ασφαλεις πισω απο νηφαλια τζαμια;





________________________________




θα παμε με τα ποδια ως στο κεντρο

και δε θα δουμε ουτε ενα δεντρο

_ στη διαδρομη




πλατεια ωμη




ενα πολυχρωμο χαρτι θα μας ενωνει

σ ολη την πολη εμεις οι δυο θα μαστε οι μονοι

αγκαλια


______________








________________________________2_



σαν χαπια ειναι οι ροδες των αυτοκινητων




κι ο ηλιος




σαν χαπι ειναι κι αυτος




καθονται οι ανθρωποι γυρω απο μεγαλα τραπεζια στριμωγμενοι




κοίτα πώς πινουν σαν γαλα τη βενζινη




και πώς αρπαζουν την αγαπη με τα χειλη




Δεν υπάρχουν σχόλια: