23.11.10

ο Κοζμάς (intro)








Tον πιο αντιπαθητικο ανθρωπο στον κοσμο τον λενε Κοζμά και ειναι ο καλυτερος σου φιλος. Στα παρτυ χαιρετα εγκαρδια ανθρωπους τους οποιους γνωριζει ελαχιστα. Eκεινοι ανταποδιδουν τον χαιρετισμο γιατι γι' αυτο ειναι αυτα τα παρτυ, για να σου χαμογελουν οι ξενοι και για να πινεις τσαμπα.


Ο Κοζμας παντα κανει οτι δεν με βλεπει. Μετα μου φωναζει απο μακρια να παω προς το μερος του, με ενα υφος, σαν να μη μου δινει αλλη επιλογη. Και καθε φορα μου λεει κατι σχετικο με την φιλη μου την Ριτα: «Πες στην Ριτα αυτο...» ή «Θυμησε μου το τηλεφωνο της Ριτας...» ή «Θελουμε την Ριτα για μια συνεντευξη...» επειδη με τη Ριτα ειμαστε καλοι φιλοι και συναδελφοι αλλά αυτη ειναι επιτυχημενη.


Κι εγω του απανταω «Ναι ναι» αδιαφορα κι υστερα κοιταζω εσενα και σου χαμογελω και γινομαι χαζος κι εσυ χοροπηδας και μαλλον με ερωτευεσαι λιγο. Και του Κοζμά του πρηζεται η γλωσσα απο τη ζηλεια που σε ξερει εικοσι πεντε χρονια και ποτέ δεν του εχεις χαμογελασει ετσι βουβα κι ετσι ασταματητα.


Μα εγω δεν το κανω γι' αυτο. Το κανω επειδη, οταν χαιρεσαι εσυ, η μουσικη ακουγεται πιο χαμηλα κι εμενα τα αυτια μου ειναι ευαισθητα. Και τα ματια μου ειναι ευαισθητα σε αυτα τα παρτυ. Και τα ποδια μου ειναι ευαισθητα και οταν ο Κοζμάς σε τραβαει αποτομα απο το χερι για να σε συστησει σε καποιον κυριο στην αλλη ακρη του χωρου, εγω θελω να βγαλω τους ορθοπεδικους πατους σιλικονης απο τα παπουτσια μου και να τους χωσω στο στομα του σιγα σιγα οπως καναμε με εκεινες τις παλιες τις τσιχλες τις λεπτες και πλατιες που ηταν για φτυσιμο μετα απο δυο λεπτα, τις Μπρουκλιν


Κι ο Κοζμάς για φτυσιμο ειναι. Οχι σαν τσιχλα Μπρούκλιν, αλλά σαν σκληρη ινα απο χαλασμενο μοσχαρισιο κρεας.


Ο Κοζμας δεν προσεχει οταν του μιλανε. Γουρλωνει τυχαια τα ματια του και γελαει χωρις λογο επειδη, σε αυτα τα παρτυ, οι γυρω σου πρεπει να νομιζουν οτι περνας φανταστικα κι οτι κάνεις παρεα με παρα πολυ ενδιαφεροντες ανθρωπους, που σε κανουν να γελας.


Βεβαια εσυ τον αγαπας τον Κοζμα. Προσπαθεις με το βλεμμα σου να μου μεταδωσεις λιγη συμπαθεια γι'αυτον, καθε φορα που λεει μια μαλακία ή κανει κατι εντελως ακομψο, χωρις ομως ποτέ να μου εχεις δωσει την εντυπωση οτι σε εχει φερει σε δυσκολη θεση με το φερσιμο του, αλλωστε γι' αυτο θελουμε να εχουμε ανθρωπους που να μας αγαπανε. Γιατι ειμαστε απαραδεκτοι.


...

1 σχόλιο:

mahler76 είπε...

ευτυχώς στον "κύκλο" μου δεν κάνουν τέτοια πάρτι. Θα με είχε μαζέψει η αστυνομία χαχχα