Το αεροδρομιο

Αντι για χερια, εχω ενα σημαδι στο προσωπο
που με βοηθα να αισθανομαι και να χειροκροτω
Κι εχω και μια λεξη που όποτε την λεω 
ξημερωνει στο βαθος του διαδρομου
για να μπορω να τον διασχισω μες στη νυχτα
και να φτασω στο αεροδρομιο.


Μπαινουν ξυπολητοι την ωρα που κοιμαμαι
οι φιλοι μου και συμμαζευουν λιγο
Δεν ειναι καθολου ησυχοι 
Σκουπιζουν τα συννεφα, διπλωνουν τα ρουχα
τσιμπανε απο την κατσαρολα φαγητο
και πλενουν την κουπα μου.


Μεσα στον υπνο μου ακουω γελια
και θελω να σηκωθω να παιξω μαζι τους
αλλα θα φυγει το αεροπλανο
(Εχουν ηδη πει το ονομα μου τα μεγαφωνα
- λαθος βεβαια, αλλα εμενα εννοουν)
Θα τους δω ξανα το μεσημερι.