18.12.11

blogovision #3 (ludopatini)


3. Joan As Police Woman - The Deep Field

Οι μέρες που είσαι άρρωστη κι έχουν τελειώσει όλα τα φάρμακα στο σπίτι και ξυπνάς τη νύχτα από πυρετό, βήχα ή πόνους περιόδου και πρέπει να σηκωθείς, να ψάξεις στο ίντερνετ τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία και να βγεις με την φόρμα και το μαλλί θρίλερ για να πας να αγοράσεις πονστάν είναι ο βασικότερος λόγος που μας κοιτάνε με τουπέ οι παντρεμένες ή εν πάσει περιπτώσει οι συγκατοικούσες. Είναι καλός λόγος. Ειδικά όσο περνούν τα χρόνια που οι αρρώστιες γίνονται συχνότερες, οι μοναξιές, όταν έρχονται, είναι πιο βαριές και ο χρόνος στέκεται αδυσώπητος στο δέρμα και τους γλουτούς μας (sic). Παρόλα αυτά, εκτός από κάτι βαθιά μοναχικό, υπάρχει και κάτι αλλόκοτα μαγικό στο να είσαι 35 και να μη λογοδοτείς σε κανέναν, και η μόνη σου ερωτική πατρίδα να είναι οι αδυναμίες σου και οι πεταλούδες στο στομάχι. Τις καλές μέρες δημιουργεί μια ανάμικτη αίσθηση ζωντάνιας και ηρωισμού. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση μου δημιουργεί η μουσική της Joan Wasser. Είναι το σάουντρακ μιας δύσκολης αλλά συχνά πολύ rewarding επιλογής. Που φέτος άξιζε το χάλκινό μου μετάλλιο. 







4. Radiohead - The King of Limbs
5. Arctic Monkeys - Suck It And See
6. EMA - Past Life Martyred Saints
7. Young Galaxy - Spaceshifting
8. Girls - Father, Son, Holy Ghost
9. Metronomy - The English Riviera 
10. The Decemberists - The King Is Dead
11. Keren Ann - 101
12. Lykke Li - Wounded Rhymes
13. Forest Fire - Staring at the X
14. Clap Your Hands Say Yeah - Hysterical
15. Crystal Stilts - In Love With Oblivion
16. The Cults - The Cults
17. Destroyer - Kaputt
18. Acrylics - Lives and Treasures
19. Dum Dum Girls - Only In Dreams
20. Adele - 21



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ναι το χάλκινό μου μετάλλιο εννοούσα. εντάξει, έχω και εκφυλιστική ασθένεια, τι να κάνω;