18.12.11

blogovision #3 (γιακωβος)

ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ 
(και θα την πληρωσετε εσεις)


2 δισκοι για την θεση #3 
(Oι θεσεις #2 και #1 ειναι πιασμενες απο την πρωτη μερα.)


ΔΥΟ. Αυτη τη στιγμη που γραφω, ακομη δεν εχω καταληξει σε ποιον θα τη δωσω. 
Και βριζω βριζω βριζω τον εαυτο μου που εβαλα τους Puressence στη λιστα, αλλα μετα το παιρνω πισω το μπινελικι γιατι καλα εκανα και τους εβαλα. 
Ο φιλος μου ο Πανος λεει να βαλω τον δισκο για τον οποιο μου ερχεται πιο ευκολα να γραψω κατι. Για κανεναν δεν μου ερχεται κατι!
Δεν εχω βαλει γλωσσα μεσα μου 17 μερες τωρα και πλησιαζοντας στην κορυφη μου φαινεται θα αρχισω τα 
«Νταξει , δισκαρα» και τελος.


(δεκα λεπτα μετα)


Οκ αποφασισα. ΠΡΩΤΑ ομως θα ζουμπηξω μουλωχτα ενα τραγουδι απο τον δισκο που παραλιγο να μπει στην εικοσαδα μου και απο μαλακια μου, απο κακη οργανωση, δεν τα καταφερε.


Radical Face - A Pound of Flesh 
(The Family Tree: The Roots)


Μαλλον το πιο ομορφο τραγουδι που ακουσα φετος:






(οκ το βιντεο ηταν λιγο κουλο)








(μιση ωρα μετα)


Ωραια, τωρα θα με πειτε ανισορροπο αλλα ακουω αυτη τη στιγμη τον δισκο στον οποιο κατεληξα και θελω να ανοιξω το παραθυρο, να πηδηξω απο το μπαλκονι (νταξει, στο ισογειο ειμαι) και να αρχισω να τρεχω στο δρομο, ετσι οπως ειμαι με την πυτζαμα. 
Να τρεξω τοσο γρηγορα που να ακουστει ενα ΜΠΑΜ! 
και να φτασω καπου πισω στο χρονο. Δεν ξερω πού ακριβως. Οχι σε καποια στιγμη οπου θα αλλαζα κατι, αλλα σε καποια στιγμη που με αλλαξε. 
Να την ξαναζησω, να με παρακολουθησω σαν να εχω πεθανει. Να μην γυρισω ποτέ ξανα σπιτι.


ΓΙ'ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ αποφασισα να τον αφησω για αυριο αυτον τον δισκο (μη σας πω και για μεθαυριο) και αν με ξερατε καλα, θα μενατε με το στομα ανοιχτο με αυτην την ανατροπη. Που θα σηκωσω δηλαδη απο το νουμερο δυο και θα φερω στο νουμερο τρια αυτην την κοπελα.


Ορκιζομαι δεν θα αλλαξω παλι γνωμη και δεν θα προσβληθω αν καπου εδω σταματησετε να διαβαζετε.




(κειμενο κονσερβα - το εχω γραψει εδω κι ενα μηνα, οποτε τιποτα δεν προκειται να αλλαξει απο 'δω και περα)


Βιεννη, τελος Αυγουστου.


Μια μερα πριν επιστρεψω στην Αθηνα. Η ατμοσφαιρα στο σπιτι ειναι περιεργη, χαζη. Αποφασιζω να βγω μια τελευταια βολτα στην πολη, να τον αφησω και λιγο μονο του. Παιρνω το τραμ και κατεβαινω στο δημαρχειο. Ειναι μια διαδρομη που καναμε αρκετες φορες μαζι αυτον τον μηνα. Μεχρι την καντινα με το σουσι.


Στο παρκο με τις τριανταφυλλιες που ειναι σαν να εχει βγει απο επεισοδιο της Καντυ Καντυ υπαρχει μια ταμπελα που σε προειδοποιει στα γερμανικα για τον κινδυνο να φας κατακεφαλα κεραυνο. Μακαρι, αλλα δε βρεχει.

Δεν εχω ορεξη. Καθομαι σε ενα παγκακι μπροστα απο το Δημαρχειο, χωμενο κατω απο κατι απεριποιητα φυτα. Μαλλον τα μονα απεριποιητα φυτα στη Βιεννη.


Βαζω τα ακουστικα.


2
3.
Αdele - 21






Οταν τα βγαζω, εχει πια νυχτωσει σχεδον, το κινητο μου κοντευει να σβησει απο μπαταρια κι εχω ακουσει το ιδιο τραγουδι 36 φορες. Σηκωνομαι. Ο κωλος μου εχει πιαστει και εχω δεκαδες τσιμπηματα απο κουνουπια χαμηλα στην πλατη.





Σε αυτο το βιντεο γαμιεται λιγο ο ηχος αλλα τον αντικαθιστουν τα νευριασμενα χερια της:



(Πλεον το Set Fire to the Rain εχει φτασει τα 140 
plays στο iTunes μου)






Στο αεροδρομιο, την επομενη μερα, κανουμε χαζα αστεια για να σπασει ο παγος του χωρισμου.


Στο αεροπλανο, μια αεροσυνοδος βλεπει τα χαλια μου και μου προσφερει τριτο ποτηρι κρασι, ενω κανονικα δεν επιτρεπεται. Μου το γεμιζει μαλιστα μεχρι πανω-πανω. 
Μεχρι να ξεκινησει η προσγειωση εχω αποχαυνωθει. Η γαμωφωτεινη γαμωεπιγραφη λεει να σβησω το iPod, αλλα δεν μπορω χωρις μουσικη τωρα. Κλεινω με το ενα χερι το αυτι μου, σκεπαζω με το αλλο το στομα μου και τραγουδαω στον εαυτο μου.


Ενας κυριος νομιζει οτι μιλαω στο τηλεφωνο κρυφα και αρχιζει να φωναζει. Η αεροσυνοδος δεν του δινει σημασια. Εχει δει τι κανω.





Εγω, στην Αθηνα πια:










20. Miss Li - Beats & Bruises 
19. Florrie - Experiments 
18. Florence and the Machine - Ceremonials 
17. Kakkmaddafakka - Hest 
16. Younger Brother - Vaccine 
15. Puressence - Solid State Recital 
14. Tapes n' Tapes - Outside 
13. Twin Sister - In Heaven 
12. Clare Maguire - Light After Dark 
11. Uh Huh Her - Nocturnes 
10. Scott Matthew - Galantry's Favorite Son 
09. Chapel Club - Palace 
08. Big Scary - Vacation
07. Lady Gaga - Born this Way
06. Jason Bajada - The Sound your Life Makes 
05. Lykke Li - Wounded Rhymes
04. Of Monsters and Men - My Head is an Animal












3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

να ξέρεις βλάκα ότι κάποιοι άνθρωποι δακρύζουν εξαιτίας σου χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. πρέπει κάποτε...γάμα το.

Ανώνυμος είπε...

όμορφα χαλασμένο αγόρι

Ανώνυμος είπε...

δεν σε ξέρω...μπηκα στο μπλογκ σου μεσω φιλης, φίλου κτλ Δεν ξέρω τι ακριβως περασες, δεν ξερω για ποιον, γιατι κτλ. Απο τα συμφραζόμενα περασα μια αντιστοιχη φάση...ας πουμε... καταφερα να μετρήσω μέχρι το 35 το untitled II sigur ros...μετά το εχασα...την επόμενη προσπαθησα να γραψω κατι για αυτη τη φαση που περασα...βοηθάει λενε...Δεν τα καταφερα!!Εσυ τα καταφερες!!!!