οι Λυπημενοι

κατουρησα τα γιασεμια και τις αλφικες ανεμωνες

ηρθ' η ωρα η περασμενη

στο σκοταδι ειναι το χωμα

με θυμουνται οι Λυπημενοι

που κλαιν' μονο με το στομα

ναι ο ελεφαντας που χαθηκε
δεν ειχε ονομα,
ισως γι'αυτο
να εσπασε χτες στα δυό
η μελωδια


κι οταν σωπαινουμε
στον λοφο

κι οταν γλιστραμε δυο φορες

ειναι για τον κοκκαλιαρη 
που μας γνεφει.


Φαινεται μικρο το σπιτι
κι ισως πραγματι να ειναι
ομως εχει προσβαση 
στην Μεγαλη Παραλια
μεσα απο το μονοπατι
που θα δημιουργησουν οι κωλοι μας
και η αυτοπεποιθηση μας