ΣΗΜΥΔΕΣ

τα οστα
εχουν τους λογους τους

με κουρδισμενες
τις στριγκλιες τους, να αφηγουνται

κηπους διχως θανατο

και ζηλευτους χορούς

Η δροσια απο τις επουλωμενες
σημυδες, βλεπει μια νεα εκεχειρια
 ομως οι ανθρωποι δεν ειναι ατέλειωτοι

χωρις να υπολογιζουμε
τις μαγισσες στην Μεσοσφαιρα, πανω στους μετεωριτες


ή τα καλοκαιρια στην Τόμπλαχ

Η γιορτη των γραμμων ειναι κοντα

Τι κι αν δεν περασε νερο για να γεμισει η στερνα
Θα παμε απλυτοι, μαστουρωμενοι απ' το θειαφι
να ριξουμε το σπερμα μου
σε ταφους αστραπων