14.9.17

ΚΑΠΝΙΖΩ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΑΣΗ


απο πού ηταν αραγε εκεινο το κοριτσι
που φωναζαμε «τσουκ-τσουκ»

σιγουρα ηταν καποιο μερος
απο αυτα που ολοι λενε
«Α, βγαζει τα καλυτερα παιδια»

αλλά δεν θυμαμαι ποιο

καπου βορεια μαλλον

η ζέστη αλλοιωνει τους ανθρωπους

Προκειται για τεραστια γενικευση
αλλά δεν θελω να σκεφτω
παραδειγματα για το αντιστροφο

Θελω να τελειωσω το φαγητο μου
που με περιμενει στην ταβερνα
ησυχο

και ελαφρως καμενο

μα πρεπει πρωτα να σβησει το τσιγαρο, μονο του
αναμεσα στα δαχτυλα μου

και να βρω μια καλη δικαιολογια 
για την συντομη απουσια μου απο το τραπεζι -

οι σφηκες, φυσικα, ειναι παντα μια πιθανοτητα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: