17.9.18

το φθινοπωρο






το φθινοπωρο

αφαιρει την μουσικη απ' τα δεντρα
και δεν εχουν οι σκυλοι
πού να κατουρησουν
και τα παιδια πού να κρυφτουν

ο αερας περναει κρυφα 
μεσα απο καποιο βυθισμενο βουνο 

κατα τα άλλα οπως τα ξερεις,

ακουγονται σειρηνες 
μα δεν μαθαινουμε τι καιγεται
ή ποιος πεθαινει - οχι οτι μας νοιαζει

και βαφουν ξανα τις διαβασεις
εξω απο τα σχολεια
με ενα ασπρο σχεδον μπλε

οι δρομοι κροταλιζουν
κατω απ' τις ροδες μιας πολυ συνηθισμενης αλλαγης
που κανείς δεν αντιλαμβανεται
μεχρι να νυχτωσει ξαφνικα στις εξι
και πληθυνουν τα ερωτηματα οπως:

«Με τι μπορω να αντικαταστησω τα αυγα σε ενα κεηκ»

ή

«Πώς μπορεις να αγαπας αυτον τον ανθρωπο»








Δεν υπάρχουν σχόλια: