26.8.11

αγγλικό






Τωρα εχω καινουρια ματια, αντιπαθητικα.
Καπνιζουν σαν να 'χω αναψει στο στομα μου τη μηχανη.


Ο σκελετος μου ροχαλιζει.
Σαν να 'ναι θλιμμενα τα αυτια μου, πεφτω σε καθε βημα.


Μεγαλωνει στα χερια μου η νυχτα, χωρις το σκοταδι, 
χωρις τα σκουπιδιαρικα, τους δεικτες, την επαναληψη.


Πινω πολυ απ'το ζουμι του ουρανου
και φτιαχνω βληματα απο τον εμετο μου


για να πεταξω στους αριθμους του ημερολογιου.


Ο σκελετος μου διαλυει καθε καταφαση κι επιστροφη.



Δεν υπάρχουν σχόλια: