Καθομαι απο το πρωι σε ενα παγκακι, αναμεσα σε ενα μεγαλο δεντρο και μια βρυση. Οταν διψαω σηκωνομαι, πινω νερο και ξανακαθομαι. Οταν κατουριεμαι πηγαινω πισω απο το δεντρο, κατουραω και μετα επιστρεφω στο παγκακι.
Ετσι περνω τη μερα μου. Ετσι περνω τη ζωη μου
1 σχόλιο:
Σαν να λέμε ολιγαρκής... Δεν το λες και κακό!
Δημοσίευση σχολίου