blogovision #20 (γιακωβος)

-Να κανουμε ενα τσιγαρο πριν φυγουμε;
-Ενταξει. Δωσε μου ενα, να μη στριβω
-Οχι οχι. Στριψε. Στριψε μου κι εμενα ενα.
-Ενταξει.

-Θυμασαι εκεινη τη μερα που ειχα φορεσει ενα παντελονι...
-Που σου επεφτε;
-Ναι!
-«Εκεινη τη μερα»; Παραμονη Πρωτοχρονιας ηταν!
-Χριστε μου, δεν ειχα τιποτα να βαλω
-Ε, πού να 'ξερες οτι θα καναμε πρωτοχρονια με τους γονεις μου.
-Πρεπει παντα να εχω δυο-τρια καλα ρουχα για τετοιες περιπτωσεις.
-Εχεις ωραια ρουχα.
-Τωρα πια ναι.
-Εχεις κι εκεινο το πουκαμισο που σου πηρα...
-Οχι οχι, το εβαλα κι αυτο στη σακουλα.
-Μην εισαι βλακας
-Μα δεν θα το φορεσω ξανα. 
-Τι βλακας. Τι αλλο εχει η σακουλα;
-Τα παντα.
-Και πρεπει εγω να τα κρατησω ολα;
-Οχι, δεν πρεπει. Μπορουμε να τα αφησουμε εδω.
-Σαν τα σκουπιδια.
-Αυτο το μερος ειναι δικο μας.
-Τα παντα;
-Ναι. Μεχρι κι αποδειξεις απο καφετεριες. Φυλλαρακια, σκατουλακια, εισιτηρια απο σινεμα.
-Δεν σε ειχα για ανθρωπο που τα κραταει αυτα.
-Ειχα κρατησει μεχρι κι εκεινο το κουκουτσι απο ροδακινο, εκεινη τη μερα που πηγαμε στη θαλασσα και ξαπλωσες πανω του. 
-Κι αυτο στη σακουλα;
-Οχι. Αυτο το πεταξα ενα βραδυ που εσυ.. Τελοσπαντων. Το πεταξα.
-Ακομη εχω σημαδι στην πλατη απο το κουκουτσι.
-Αποκλειεται, πανε μηνες.
-Παει ενας χρονος και βαλε κι ακομη το εχω σου λεω.
-Μπορει. Ετσι γινεται παντα. Τα πιο σημαντικα σημαδια σβηνουν, αυτα που θες να εχεις και μενουμε με τις μαλακιες που δε σημαινουν τιποτα. Εγω ακομη εχω στο δαχτυλο το σημαδι απο εναν μαλακα που με εκαψε με το τσιγαρο του πριν απο εκατο χρονια σε ενα μπαρ. Ειμαι υποχρεωμενος να θυμαμαι για την υπολοιπη ζωη μου εναν αγνωστο ψηλο Γαλλο μαλακα που απλα ετυχε μια νυχτα να με καψει κατα λαθος με το τσιγαρο του.
-Εγω;
-Εσυ τι;
-Δεν εχεις κανενα σημαδι απο εμενα.
-Εχω.
-Εννοω κανονικο.
-Ειναι ολα μεσα στη σακουλα.
-Φερε το χερι σου.
-Τι; Θα με καψεις με το τσιγαρο;
-Ναι.
-Εισαι μαλακας.
-Φερ' το σου λεω.
-Παμε;
-Παμε. Ετσι κι αλλιως, το σημαδι στο δαχτυλο σου απο τον αγνωστο μαλακα Γαλλο, τωρα πια θα σου θυμιζει εμενα.


20. Wymond Miles - Under the Pale Moon