Οταν μου μιλαει ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΥΟ, λεει πολλες φορες το ονομα μου, οπως το βλεπει γραμμενο στο βιβλιαριο υγειας, ενω του εχω πει οτι με φωναζουν αλλιως.
«...και που λες Τζακο, αυτο που θελουμε να καταφερουμε Τζακο ειναι να μπλαμπλαμπλα.
Παμε τωρα να ζυγιστουμε Τζακο, ανεβα στη ζυγαρια Τζακο...
Εξηντα...ενα...κιλα.
Πολυ ωραια Τζακο, μπορεις να κατεβεις τωρα.
Οριστε χαρτακι για να σκουπισεις το τζελ απο τον λαιμο σου Τζακο.
Δεν θελουμε να γινουμε πολυ επιθετικοι στην αντιμετωπιση του προβληματος Τζακο, γι'αυτο θα ξεκινησουμε με μια διπλη αγωγη Τζακο ωστε να μπλαμπλαμπλα και σε ενα μηνα θα κανεις εξετασεις αιματος και θα μου ερθεις παλι Τζακο μου να δουμε τι εχει γινει και θα πραξουμε αναλογως.»
Τον ρωταω για διαφορες ασθενειες και με καθησυχαζει.
«Σε αυτην την φαση, οχι. Δεν πρεπει να ανησυχουμε για κατι τετοιο.» Χωρις το ονομα μου.
Δηλαδη δεν θα μου πεταχτουν τα ματια εξω.
«Δεν ειναι κατι για το οποιο πρεπει να ανησυχουμε τωρα.»
Τον ρωταω αν υπαρχει περιπτωση, τα φαρμακα που παιρνω τοσους μηνες, να εχουν προκαλεσει αυτο το προβλημα.
«Δεν μπορουμε να το γνωριζουμε αυτο.» Χωρις ονομα.
Τον ρωταω για το φυλλαδιο που βρηκα στον χωρο αναμονης.
«Ειχες το ιατρογενες, εξαιτιας των αλλων φαρμακων που παιρνεις. Και οχι το ενδογενες. Το ενδογενες cushing Τζακο, ειναι μπλαμπλαμπλα.
Ενταξει Τζακο μου;
Θα παρεις αυτα τα χαπια. Το πρωτο Τζακο μου θα το παιρνεις πριν απο το πρωινο και το δευτερο αφου φας Τζακο μου.»
Δεν τρωω πρωινο.
«Και ολα τα φαρμακα που παιρνεις ηδη, δεν σε εχουν πειραξει;»
Φυσικα και με εχουν πειραξει. Με εχουν πειραξει. Αλλα οχι στο στομαχι.
«Σημασια εχει να αφηνεις να περασουν εικοσι λεπτα τουλαχιστον.»
Και ολα τα φαρμακα που παιρνω ηδη;
«Κανονικα Τζακο μου. Απλα να εχουν περασει εικοσι λεπτα.»
Και το βαρος μου; Τα μπουτια μου; Ειχα πολυ ωραια ποδια. Τι θα γινει με τα μπουτια μου; Εξηντα κιλα δεν ημουν ποτέ. Δηλαδη σιγουρα ημουν καποτε, αλλά πολλα χρονια πριν ζυγιστω για πρωτη φορα.
«Τωρα σιγα-σιγα θα αρχισεις να παιρνεις βαρος Τζακο μου.»
Πηγαινω στον ΓΙΑΤΡΟ ΕΝΑ. Παντα, το πρωτο πραγμα που με ρωταει ειναι αν ειμαι καλα.
Ξερω 'γω; Ερχομαι απο τον ΓΙΑΤΡΟ ΔΥΟ. Ειμαι εξηντα κιλα. Μηπως πρεπει να μειωσουμε την δοση; Ημουν εβδομηντα οταν ξεκινησα.
Κανει μια πραξη στο χαρτι. Μαλλον πολλαπλασιασμος. Δεν εχω ιδεα. Μονο προσθεση ξερω να κανω στο χαρτι.
«Εισαι σχεδον οριακα αλλά η δοση παραμενει ιδια. Δηλαδη εσυ παιρνεις τρια την ημερα και κανονικα πρεπει να παιρνεις τρια κομμα κατι ψιλα. Πώς ειναι ο κωλος σου;»
Πηγαινω στον ΓΙΑΤΡΟ ΤΡΙΑ. Του δειχνω την μυτη μου. «Ειναι μελανωμα; Μπορει να ειναι μελανωμα;»
Πηγαινω στην θαλασσα. Καθομαι στο ταβερνακι. Παραγγελνω καλαμαρακια. Ο ουρανος κουνιεται αμηχανα.
«Ηταν ζεστο το νερο;» με ρωταει ο ταβερνιαρης. Αφηνει στο τραπεζι ενα καλαθι με ψωμι. «Τωρα ειναι η καλυτερη ωρα. Ολοι σηκωνονται και φευγουν μολις πεσει ο ηλιος και χανουν το καλυτερο.»
Τρεχω στον κεντρικο δρομο, να τους προλαβω ολους πριν μπουν στα αυτοκινητα τους, στα πουλμαν, στα διαστημοπλοια τους. «Γυριστε πισω, χανετε το καλυτερο. Να μενετε παντα ακινητοι γιατι παντα οταν θα φευγετε θα χανετε το καλυτερο. Διαλεξτε ενα μερος, ενα σημειο και σταθειτε εκει μεχρι να ερθει το καλυτερο. Οταν ο ηλιος πεφτει, οταν ανεβαινει, οταν φευγετε, οταν λετε κατι ανατριχιαστικο και ξαφνικα, απο το πουθενα, φυσαει δυνατα, οταν για πρωτη φορα λετε κατι σημαντικο, οταν νιωθετε κατι σημαντικο, οταν δεν δινετε δεκαρα και δεν νιωθετε ντροπη γι'αυτο, οταν ειστε το κεντρο, οταν ειστε το περιγραμμα, οταν γαμιεστε, οταν γεννατε, οταν πεθαινετε. Να μενετε ακινητοι μεχρι να ερθει το καλυτερο.»
Γελαει ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΡΙΑ. «Αποκλειεται να ειναι μελανωμα. Ειμαι σιγουρος οτι το ειχες παντα κι απλα δεν το ειχες παρατηρησει. Ισως κοιτουσες αλλου.»
Ποιος ο λογος να κοιταω αλλου, γιατρε, οταν κοιταω στον καθρεφτη;
«Δεν ξερω. Για ποιον λογο, αρχικα, κοιτας στον καθρεφτη;»
Κλεινει τα στορια και αναβει εναν φακο που βγαζει μπλε φως. Τον περναει απο το στηθος μου, την κοιλια μου, την πλατη μου, τον κωλο μου.
«Θα το αντιμετωπισουμε εξωτερικα Ιακωβε, για να μην επιβαρυνουμε τον οργανισμο σου με αλλα φαρμακα. Αλλωστε δεν κανει να παιρνεις αντιβιωση. Θα σου γραψω ενα σαμπουαν, αλλά θα πλενεις με αυτο ολο σου το σωμα. Και θα πρεπει να περιμενεις τρια με τεσσερα λεπτα πριν ξεπλυθεις, για να δρασει.»
Υπαρχει περιπτωση να το προκαλεσαν τα φαρμακα που παιρνω;
«Υπαρχει περιπτωση, αλλα δεν μπορουμε να το ξερουμε αυτο. Μην ανησυχεις, ειναι πολυ συνηθισμενο και τωρα που ειναι καλοκαιρι ο ηλιος θα βοηθησει ωστε να μην μεινουν σημαδια.»
Διαβασα οτι πρεπει να αποφευγω τον ηλιο, λογω της αζαθειοπρινης.
«Με μέτρο και τις σωστες ωρες, δεν θα εχεις κανενα προβλημα.»
Πηγαινω στον ΓΙΑΤΡΟ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΝΕΑ
«Αισθανεσαι οτι καταπιεζεις κατι;»
Αισθανομαι αναπηρος
«Μα εισαι αναπηρος.»
Το ξερω.
«Πιστευεις πως, αν δεν περνουσες αυτην την δοκιμασια...»
Δεν ειναι δοκιμασια
«Πώς θες να το λεμε;»
Πιστευω οτι αν ημουν καλα, τωρα θα ψωνιζα ρουχα ή θα εκανα ναρκωτικα ή θα επινα πολυ ή θα γαμιομουν ολη μερα
«Κατι τετοιο πιστευεις πως θα σημαινε οτι εισαι καλα;»
Αυτο το «καλα» ειχα συνηθισει.
«Πώς φανταζεσαι το καινουριο "καλα", αν υποθεσουμε οτι δεν θα μπορεσεις ποτέ ξανα να γινεις φεσι ή να γαμηθεις με εναν αγνωστο ή να πηγαινεις απο παρτυ σε παρτυ;»
Ειμαι πολυ μεγαλος για αυτη τη ζωη.
«Πολλοι ανακαλυπτουν αυτη τη ζωη σε μεγαλυτερη ηλικια απο την δικη σου.»
Εχω κανει πολυ λιγα πραγματα. Αλλα οσα πραγματα εχω κανει, τα εχω χορτασει. Δεν θα ηθελα κι αλλο απο αυτα που εχω δοκιμασει. Θελω να δοκιμασω καινουρια πραγματα.
«Την προηγουμενη φορα ελεγες οτι ζεις στο παρελθον. Οτι εισαι ερωτευμενος με το παρελθον σου.»
Ειναι ενα σπουδαιο παρελθον
«Τι αλλαξε;»
Πηγα διακοπες. Ηταν υπεροχα. Την δευτερη μερα πηγαμε στην παραλια. Εχεσα μεσα στο νερο. Κολυμπησα μεχρι κατω απο τον γκρεμο, χωθηκα αναμεσα σε κατι βραχια σαν ψαρι και εχεσα. Δεν ειχα αλλη επιλογη. Και καταλαβα οτι ετσι θα ειναι τωρα πια. Θα ειμαι στο αγαπημενο μου μερος στον κοσμο, με τους αγαπημενους μου ανθρωπους, θα παιζουμε, θα ακουμε μουσικη, θα κανουμε βουτιες κι εγω θα χεζω βιαστικα οπου βρω και θα συνεχιζω. Χαιρομαι που εχω φιλους που μπορω να τους λεω «Εχεσα στο νερο, μην ανησυχειτε, το ρευμα τα πηγε απο την αλλη πλευρα», χωρις να νιωθω οτι αυτοσαρκαζομαι για να αποφυγω τον οικτο γιατι απλως ετσι ειναι. Αυτο κανω. Δεν ειμαι μαγικος. Ειμαι σκατα και αιμα.
«Και το παρελθον;»
Δεν ειμαι πια ο ιδιος ανθρωπος. Ουτε εμφανισιακα, ουτε σε συσταση.
«Κι ομως. Μηπως εισαι ο ιδιος ανθρωπος;»
Οχι
«Τι εχει αλλαξει; Τι εχει αλλαξει; Κατι που δεν περιμενες να αλλαξει μεσα σε εναν χρονο.»
Μου αρεσουν τα ιδια πραγματα, καυλωνω με τα ιδια πραγματα, αλλά ειμαι καποιος αλλος. Καποιος με ιδια ενδιαφεροντα με τα δικα μου, ομως πολυ διαφορετικος. Καποιος που θα ερωτευομουν. Αν εξαιρεσουμε την εμφανιση. Ποτέ δεν θα με ερωτευομουν.
«Ποιοι αντρες σου αρεσουν; Οχι εμφανισιακα. Και ασχετα με αυτους που εχουν υπαρξει στη ζωη σου. Δεν θελω καποια στατιστικη. Στο μυαλο σου. Τι θες;»
Μου αρεσουν εκεινοι που δεν με αναγκαζουν να εχω φιλοσοφια, θεση, αποψη. Που δεν με θεωρουν και τοσο εξυπνο. Δεν ξερουν οτι ειμαι εξυπνος. Μου αρεσουν εκεινοι που γελανε με τα αστεια μου. Τα αστεια μου δεν ειναι καθολου εξυπνα. Μου αρεσουν οι αντρες που ξερω τι δωρο να τους παρω.
«Σεξουαλικα, νιωθεις οτι εχεις αλλαξει;»
Χεζω αιμα εδω και εναν χρονο. Ειναι δυνατον να μην κανεις σεξ για εναν χρονο και μετα να εισαι ο ιδιος ανθρωπος σεξουαλικα;
«Δεν ξερω, ειναι;»
Ισως και να ειναι. Ειμαι πιο καυλωμενος απο ποτε. Αλλα δεν νομιζω οτι θα απολαυσω ξανα την επαφη
«Ισως κουρδισεις την σεξουαλικοτητα σου απο την αρχη. Να βρεις εναν τροπο να απολαμβανεις...»
...να απολαμβανω το σεξ με καποιον που αγαπω.
«Θες να ερωτευτεις; Να βρεις εναν συντροφο;»
Δεν νομιζω πως εχω κι αλλη επιλογη πια.
«Ολον αυτον τον χρονο, θεωρεις οτι εκανες καποιες επιλογες;»
Ναι. Επελεξα να αρχισω το καπνισμα ξανα.
«Ο γιατρος σου τι λεει για το καπνισμα;»
Γιατρος ειναι.
Πηγαινω στην παραλια. Καθε βραχος εχει ενα ονομα. Εναν χαρακτηρα. Ο βραχος Βατραχος, ο βραχος Μουνι, ο βραχος Πιονι, ο βραχος Τιγρης, ο βραχος Φορεμα.
Βγαζω τα ρουχα μου. Μυριζει σκατιλα. Αεροπλανα στον ουρανο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου