τα αγορια του νερου

Τα αγορια στο νερο
ειναι τα τελευταια

Παιζουν τα «ζωα»
Ο ενας κανει τον λαγο,
οι υπολοιποι τον σκυλο
Κρυβονται μες στους αγωγους
κι εκει τους παιρνει ο υπνος.


                  σκουριαζουν τα μαλλια τους


Τα δεντρα τραυλιζουν
μεχρι τον χειμαρρο

Εκει σωπαινουνε προς τους αστερισμους

Σκυβει το λαμπερο οστο μας, παντα αθλιο,

για να το καβαλησουμε
μεχρι την μερα που δεν εχει εξερευνηθει,

να βρουμε το σπιτι που χτισαμε μονοι μας αλλά δεν μπορεσαμε να το επισκευασουμε μονοι μας οταν εβρεξε αηδονια 


και ειχαμε ησυχια 
κι ειχαμε διασταλεί 







Τα τελευταια αγορια 
παιζουν τα «ζωα»
Ο ενας κανει τον λαγο
κι ο αλλος τον σκυλο